Dagens produksjon

I januar kommenterte eg på ein "pay it foreward" status på facebook. Opplegget var at ein skulle svare på statusen, legge den ut sjølv og så skulle ein gje noko heimelaga til alle som kommenterte statusen innan året var omme. Eg tenkte at dette skulle gå bra. Hadde jo nesten eit heilt år på meg... Men månadane har gått utruleg fort og no er det allereie oktober. Difor fann eg ut at i dag var dagen å setje i gong. I første omgang har eg laga ein del smokkesnorer og siklesmekker. Alle desse vert nok ikkje med på "pay it foreward"-prosjektet, for eg kjenner så utruleg mange som ventar barn dei neste månadande. Nokre av desse tinga vert difor barselspresangar og. Eg syns det er veldig kjekt å kunne gje noko heimelaga i barselspresang. Det vert på ein måte meir personleg og nært.

Slapp sysøndag...

I dag har eg kost meg i systova. Eg trengte ei ny barnehageveske og då passa det veldig fint at eg fekk to gardinlengder med apekattmønster hjå Ingvill i sommar. Eg har lenge lurt på kva eg skulle bruke dette stoffet til. Apekattane er relativt store, så det kan ikkje brukast til kva som helst. I tillegg er stoffet veldig tjukt. Då eg fann ut at eg skulle sy meg ei ny veske til å ha alle barnehagetinga mine i, var valet naturleg og lett. Det måtte bli dette fantastiske apekattstoffet..!

vinn over det vonde med det gode

Paulus seier "Lat ikkje det vonde få vinna over deg, men vinn over det vonde med det gode" Rom 12:21. AUF-leiar Eskil Pedersen seier:" Hat er en nærliggende følelse, ønske om hevn er en naturlig reaksjon. Men vi, Norge, skal ikke hate, og vi skal ikke hevne." Eg kjenner at eg er stolt av han, statsministeren og kongen som så tydeleg uttrykkjer at vi ikkje skal verken hevne eller hate. Vi skal stå saman som ein nasjon, vi skal verne om mangfaldet mellom oss og denne forferdelege hendinga skal ikkje øydeleggje det Noreg som vi kjenner! Eg er stolt av det norske folk som trekkjer til gatene, ikkje for å lage bråk og øydeleggje, men for å vise si støtte til offer og pårørande gjennom fakkel- og rosemarsjar.

Eg lever..!

og det er inga sjølvfølge etter ein liten kjøretur eg hadde onsdag kveld. Eg var på veg til bibelgruppe og kjørte som vanleg ut på hovudvegen på Leknes. Eg var rask oppe i fart, men det eg merka då, var at eg ikkje hadde styring på bilen og det hjalp heller ikkje å bremse. Det kom ein bil imot og eg klarte akkurat å svinge tidsnok til å ikkje krasje med den. Skjelvande kjørte eg sakte gjennom tunnelen og parkerte bilen på Sjosio. Pappa såg på bilen i går og det viste seg at lenkearmen (den som held hjulet på plass) var så rusta at den knakk. Dette kunne vorte skikkeleg farleg og eg takkar Gud for livet. Han verna meg slik at eg kom uskadd frå det heile.

Fotballinteresse

I dag var eg hjå mamma og såg FFK-Brann saman med mamma og Ingvill. Mamma er sånn passe interessert, men hunden til mamma og pappa, Trulte, er veldig interessert.


Prøv ein annan nettlesar dersom du ikkje får sett videoen. Hjå meg virkar den i Chrome, men ikkje Firefox.

Naud lærer naken kvinne...

... å teikne mønster.

Eg har ein favorittunika som er så sleten at der den skulle vore lilla, er den nesten grå. Det har vist seg å vere svært vanskeleg å få tak i ein ny slik tunika. Så kva gjer ein då? Einaste løysinga eg kom på var å ta saka (bokstaveleg tala) i eigne hender. Eg spretta opp tunikaen i delar, strauk dei og teikna eit nytt mønster ut frå dei ulike delane. Dette skulle vise seg å vere vanskelegare og meir tidkrevande enn eg hadde trudd. Store delar av tunikaen var nemleg sydd med vaffelsaum og då eg tok ut strikken vart delane kjempestore. Eg måtte ta mål av meg sjølv og i tillegg gjette litt kor store desse delane skulle vere. Det endte med at eg måtte "jukse litegranne" etter eg hadde sydd saman den nye kjolen. Til tross for litt ulike problem undervegs er eg svært nøgd med resultatet. Den fekk eit lite 50-talspreg over seg og det likte eg spesielt godt.

Den ser litt hengslete ut, men eg lovar at den er nydelig på ;)

Fridom!

Bibelen seier at får sønnen frigjort oss, er vi verkeleg frie!  Det har eg erfart i livet mitt. Det er to måtar å sjå på livet. Eg syns denne videoen viser dette på ein fantastisk måte. Sjå heile, det er ganske fasinerande kva som skjer når ein snur tankegangen.



Legg gjerne att ein kommentar..!

For siste gang...

Eg har gjort mange ting for aller siste gang i det siste. På torsdag hadde vi avslutningsfest for både AL(lærarar) og FL (førskulelærarar). Det var siste gangen eg var i festsalen, sannsynlegvis siste gangen eg såg mange av mine medstudentar og lærarar og siste gangen eg slo av ein prat med dei koselege damene i resepsjonen, og mange andre ting eg aldri meir skal gjere...

Om nokon der ute lurer på om dei skal verte lærar/førskulelærar, så vil eg verkeleg anbefale NLA Høgskolen. Det er ein fantastisk skule, der ein får tett oppfølging av lærarar og rettleiarar. Lærarane er oppriktig interesserte i studentane, både fagleg og personleg. Dei bryr seg verkeleg om studentane sine.

 Her er nokre bilete frå festen:

Fine damer

Gode studievenninner

To flotte førskulelærarar

Line gjorde ein glimrande innsats i duellen mellom AL og FL

Lene knuste Vegard i quizen

Trur AL juksa litt her. Glenni gjorde ein flott innsats, men det vart diverre siger til AL i denne greina

Astrid er superengasjert som alltid!

Gjengen samla! Er det rart eg er glad i desse folka?

På jobb har eg og gjort mange ting for siste gang. Det syns eg er kjemperart. I går rydda eg hundrevis av ballar for siste gang, eg tok "family-runden" for siste gang, eg vaska og rydda avdelinga for aller siste gang. I dag hadde eg aktivitet for aller siste gang, og eg tok av meg IKEA-uniformen for aller siste gang. Både i går og i dag måtte eg kjempe litt med tårene då eg sa hadet til mange av mine flotte kollegaer på IKEA.

Men som mi kloke kusine Sissel sa, så er det no når alt dette "siste" er unnagjort at det første byrjar..!

UTDANNA..!

På torsdag hadde eg aller siste eksamen på NLA Høgskolen. Vertfall i denne omgang. Eg er no utdanna førskulelærar og begynner i jobb allereie neste mandag. Det har vore tre fantastiske, utfordrande år. Eg har utvikla meg mykje som menneske og fagperson. Det er mange ting eg ser anleis på no enn for tre år sidan! Eg gleder meg skikkeleg til å komme i gang med arbeidet. No skal eg ut i barnehagen og setje i verk alt det eg har lært gjennom dei tre åra. Eg er sikker på at det første året vert eit hardt år, for det er nok sant som mi kloke mor seier: "Det er no du skal lære deg yrket ditt".

I dag har det tradisjonen tru vore open gård på Spurkeland hjå Ole Kristian og Silje. I år var eg klovn saman med Pete. Det er moro å spele samen med ein så dyktig fyr som han. Då flyt alt så mykje lettare og vi treng ikkje øve noko særleg for å bli heilt samstemte.

Her kjem nokre bilete frå "showet":

Tårer utan stemme

I eksamenslesinga kom eg over denne fantastiske forteljinga frå boka "tårer uten stemme". Ei vakker skildring av barns måte å sørgje på.

Mamma og pappa, i dag har eg oppdaget at jeg
har to typer tårer! Ordet kom frå sjuåringen i
baksetet. Vi var på vei hjemover fra begravelsen
til barnets oldemor, en oldemor gutten vår hadde
vært veldig glad i. ”Har du to typer tårer? Kan
du fortelle litt mer om dem? spurte jeg……Jo for
at når jeg faller og slår meg og begynner å gråte
høyt, da har jeg tårer med stemme. I dag, da vi
var i kirken med kisten til oldemor, slo jeg meg
ikke, men jeg hadde tårer selv om jeg var stille.
Det var tårer uten stemme…… (Ekvik.S.2010:13,
Tårer uten stemme).

Snart eksamen

Det er snart tid for min aller siste eksamen. Om ti dagar er eg (forhåpentleg) utdanna førskulelærar. Det ser eg verkeleg fram til. Det er nøyaktig tre veker til eg begynner i jobb, så eg bør stå på den eksamen. Elles får eg eit stort problem. I dag har eg, AK og L vore på skulen og prøvd å få ein oversikt over det vi (ikkje) kan. Det er utruleg mykje å tenkje på etter tre år med pedagogikk, og eg merkar at mykje av det har gått inn det eine øyra og ut det andre. Dette gjeld særskilt det siste året og det er jo det viktigaste. Eg får bruke dei siste ni dagane til effektiv lesing og håpe på at eg får eit tema eg kan mykje om.

Alt dette skal eg kunne noko om den 9. juni

En elefant kom marsjerende..!

Dagen i dag har vore ein innhaldsrik dag. Eg har hatt eksamen i "små barn i møte med verden". Vi fekk utdelt oppgåva for 14 dagar sidan. Sidan då har vi jobba intensivt med å lage eit praktisk-didaktisk opplegg for toddlerane. Det vil seie dei eitt og to år gamle barna. Vi fekk utdelt eit bildekk som vi skulle ta utgangspunkt i. Mi gruppe valte å ha elefantar som tema og landa på at vi ville gje barna ei oppleving av innhaldet i songen "en elefant kom marsjerende". Her er nokre bilete av scena vi lagde til. Eg tok bileta i går, så det manglar litt grønt gras her og der.

"Edderkoppens fine spinn"

Fotspor på vegen inn. Ulike teksturar som stoff, sandpapir og papp

Her bur edderkoppen

Det var ei god oppleving å kjenne at det vi hadde planlagt fungerte så bra som det gjorde. Etter vi ferdige med den praktiske framsyninga, hadde vi ein individuell munnleg del. Den var eg ferdig med klokka halv 11 og då var det tid for venting. Alle måtte vere med på framsyningane til alle gruppene og siste gruppa var ferdig klokka halv 5. Sidan vi hadde venta så lenge, tenkte eg at det var like greitt å vente på å få karakteren også. Så eg har altså vore 11 timar på skulen i dag. Det trur eg er ny rekord!

Det var fantastisk å sjå kva dei andre hadde fått ut av det same utgangspunktet som vi hadde. Det var fire heilt ulike framsyningar, og alle var like spennande å vere med på.

Etter eksamen gjekk eg rett på bibelgruppe. Der fekk vi ein fantastisk rapport om kva Gud gjer i Nepal. Eg vert så glad når eg ser kva eg kan vere med på, sjølv om eg sit heime i eiga stove. Mange menneske tok i mot Jesus som Herre og Frelsar og mange fleire fekk ei berøring av Gud.

Denne helsinga fekk eg av Monica då eg kom heim:

Gratulerer med dagen!

I år vert nasjonaldagen feira med eksamenslesing no på dagtid og så skal eg feire med gode venner i kveld! 

Ønskjer dykk ein fantastisk god 17. mai
 
1. Ja, vi elsker dette landet,
som det stiger frem,
furet, værbitt over vannet,
med de tusen hjem.
Elsker, elsker det og tenker
På vår far og mor
Og den saganatt som senker
drømmer på vår jord.

2. Dette landet Harald berget
med sin kjemperad,
dette landet Håkon verget
medens Øyvind kvad;
Olav på det landet malte
korset med sitt blod,
fra dets høye Sverre talte
Roma midt imot.

3. Bøndene sine økser brynte
hvor en hær dro frem,
Tordenskiold langs kysten lynte,
så det lystes hjem.
Kvinner selv stod opp og strede
som de vare menn;
andre kunne bare grede,
men det kom igjen!

4. Visstnok var vi ikke mange,
men vi strakk dog til,
da vi prøvdes noen gange,
og det stod på spill;
ti vi heller landet brente
enn det kom til fall;
husker bare hva som hendte
ned på Fredrikshald!

5. Hårde tider har vi døyet,
ble til sist forstøtt;
men i verste nød blåøyet
frihet ble oss født.
Det gav faderkraft å bære
hungersnød og krig,
det gav døden selv sin ære -
og det gav forlik.

6. Fienden sitt våpen kastet,
opp visiret for,
vi med undren mot ham hastet,
ti han var vår bror.
Drevne frem på stand av skammen
gikk vi søderpå;
nu vi står tre brødre sammen,
og skal sådan stå!

7. Norske mann i hus og hytte,
takk din store Gud!
Landet ville han beskytte,
skjønt det mørkt så ut.
Alt hva fedrene har kjempet,
mødrene har grett,
har den Herre stille lempet
så vi vant vår rett.

8. Ja, vi elsker dette landet,
som det stiger frem,
furet, værbitt over vannet,
med de tusen hjem.
Og som fedres kamp har hevet
det av nød og seir,
også vi, når det blir krevet,
for dets fred slår leir.

Mimring

Bilete fann eg her

For eit år sidan var eg i San Diego og fekk oppleve korleis meksikanarar feirar Cinco de Mayo. Dagen er ei markering av at meksikanarane vann over dei franske styrkjene 5. mai 1862 (Kjelde wikipedia). Dei tilsette i barnehagen laga potluck, det vil seie at alle tok med seg ein matrett kvar. Ein slags korgfest, eller koldtbord om du vil. Det mangla ikkje på spennande rettar. Kjenner at eg saknar USA og All Saints når eg tenkjer på alt det artige vi fekk vere med på.

HAPPY CINCO de MAYO..!

Søk først Guds rike..!

Den siste månaden har det vore ei slags bloggtørke hjå meg. Det er ikkje fordi eg har hatt så lite å fortelje, men fordi blogginga har tapt i tidstevlinga med andre og viktigare ting. Alle gode ting er tre, seiast det, difor har dette blogginnlegget tre gode nyhende.

Her er framsida på vidunderbarnet!

Den første er at eg er ferdig OG har levert bacheloroppgåva. Dei tre siste vekene har eg jobba intensivt med å få den ferdig. Det er leveringsfrist i morgon, men eg er heldigvis ferdig og leverte den i dag, så slepp eg vere nervøs for å komme for seint i morgon.


Parallelt med bachelorskriving har eg rydda nokre rom i huset. Det er fordi eg har fått meg ein "flat mate" som det heiter på nynorsk. Mi kjære venninne Monica har flytta inn hjå meg i helga. Det er kjekt å endeleg dele huset med nokon. Dei to første åra trivdes eg veldig godt i mitt eige selskap, men i det siste har eg sakna å ha nokon i huset. No la det seg veldig greit til rette for at Monica kunne flytte inn, og eg er veldig glad for det! Tre år aleine i eit helit hus har sett sine spor og eg har oppdaga at eg har frykteleg mange ting. Difor har det teke lang tid å rydde ut av romma eg ikkje har hatt bruk for. Dei har vore brukt som bod og eg skal seie deg det har samla seg mykje rart i løpet av åra.

Den tredje er for meg den aller største. EG HAR FÅTT JOBB! Eg opplever det som ei gåve frå Gud. Han har sagt i sitt ord at eg ikkje skal vere bekymra for noko (Matteus 6:25-34). Eg skal søkje Hans rike først og så vil Han gje meg alt eg treng. Eg har ikkje vore stressa i det heile for om eg skal få jobb eller ikkje. Gud har gjeve meg ro og fred for at eg skulle få ein god jobb som passer meg bra. No har eg fått akkurat det eg ønskjer meg. Eg skal jobbe på ein småbarnsavdeling, i ein fantastisk fin barnehage med mange gode folk..!

Et barn har hundre språk

Av Loris Malaguzzi Et barn er skapt i og av hundre Barnet har hundre språk hundre hender hundre tanker hundre måter og tenke på å leke på, å snakke på hundre - alltid hundre måter å lytte på å overraske på og elske på hundre gleder for å synge og forstå hundre verdener å oppdage hundre å finne opp hundre verdener å drømme Barnet har hundre språk men har blitt frarøvet nittini Skolen og kulturen skiller hode fra kroppen og barnet blir fortalt: å tenke uten hender å handle uten hode å lytte uten å snakke å forstå uten glede og elske og fortrylles bare til jul og påske De blir fortalt: Å oppdage en verden som allerede finnes og av hundre blir de frarøvet nittini De blir fortalt: at glede og arbeid virkelighet og fantasi vitenskap og forestillingsevne himmel og jord fornuft og drøm ikke passer sammen Kort sagt blir de fortalt at hundre ikke finnes Men barnet sier: Visst finnes hundre

Flink? Eg?

Inspirert av " Mauren" av Inger Hagerup har eg skrive eit lite dikt:

Bilete er henta frå alighthouse

Flink?
Eg?
Langtifrå!
Eg gjer berre det 
Gud har kalla meg til.
Han er min far
og Han elskar meg
Ved Hans nåde kan
eg alt!

Noko nytt

Eg har prøvd meg på noko nytt. Fram til no har eg stort sett laga enkle myntpungar og vesker. Det er så langt mi kompetanse på symaskina går. Likevel har eg lenge hatt lyst til å lage barneklede. Eg er inspirert av ulike sybloggar der folk legg ut den eine nydelege kreasjonen etter den andre. Då passar det veldig fint at mi kjære gode venninne Nina har ein liten tass eg kan sy til. Sist helg sydde eg tre heildrakter (nattdrakter, om du vil). Det var veldig kjekt å kunne sende ei lita overrasking i posten til den vesle prinsen.

Sidan dette var første gangen eg laga noko slikt gjorde eg ein del feil. Nokre av dei tok eg opptatt, men eg har bestemt meg for å ikkje vere for perfeksjonist på tinga eg lagar. Dei er heimelaga, og det gjer ingenting at dei ser slik ut.

Mønster og bilar er frå stoff og stil, ugler og jungel frå cetho design.

Æsj..!

Då eg kom heim frå skulen i dag låg det ei lita overrasking i vegen, berre nokre få meter frå inngangsdøra mi. Eg såg langt vekke frå at det låg noko i vegen, men kva kunne det vere? Eg såg det var brunt, og låg utover vegen. Var det eit påkjørt dyr?

Bileta kan verke støtande på sarte sjeler, så du les resten av dette innlegget på eige ansvar.



































 Det var faktisk ein gigantisk hestebæsj! Eg skal love deg at den stinka.

Etter eg tok bileta har det kjørt mange bilar forbi, så no er det meir snakk om spreidd møkk!

Ny veske (Cath Kidston)

Eg har sydd meg ei ny veske. Syns stoffet, storleiken og fasongen er heilt perfekt for ei lita vårveske. Det er to knapphol på kvar side av skulderreima slik at eg kan justere lengda slik eg vil. Mønster og stoff kjem frå boka Sy! av Cath Kidston. Det geniale var at stoffet allereie var ferdig klypt, så det var berre å setje i gang å sy!

Bursdag

 I går vart mi kjære mamma 53 år. Det vart feira som seg hør og bør med god middag og kake! Ho ønska seg ein myntpung med to rom og har ein bursdag, så har ein bursdag. Hennar ønskje var min lov og eg sydde ein slik til henne.

Myntpung sydd i mitt favorittstoff

Dobbel rammelås

Elles har eg brukt det meste av studieveka (les vinterferien) hjå mamma og pappa. Ingvill har vore heime på ferie og vi har spelt spel til langt på natt nesten kvar einaste kveld. Trulte (hunden til mamma og pappa) syns tydelegvis det var litt keisamt at vi var så opptekne av spelet og ikkje av ho.

Spelegalskap illustrert med Carcassonne

"den er min"

Ommøblering

Våren for to år sidan, då eg las til eksamen, sette eg inn eit arbeidsbord i stova. Dette var ei mellombels løysing, men sidan den gangen har det bordet fungert som spisebord. Det pleier å vere slik med mine planar, at det tek litt tid før eg gjer noko med dei. Dette ikkje eit unntak. I det siste har eg vorte ganske lei av å ha det store bordet midt i stova, så i dag bestemte eg meg for å gjere noko med det. På syrommet mitt har eg hatt eit spisebord, og det har lenge vore planen å bytte om på desse to borda. Problemet har vore at eg må ta av beina på spisebordet for å få det gjennom dørene og det har vore eit litt for stort tiltak heilt til no. Eg fekk ein drill til jul hjå tante og onkel i Stavanger, så no gjekk denne jobben lett som ein leik. Eg snudde bordet andre vegen og syns det vart mykje finare enn å ha det på tvers.

Den fine lampen til venstre i bilete fekk eg av husvertane mine. Dei rydda ut av eit rom dei har disponert i huset
og skulle kaste den. Fin, ikkje sant?

Det "nye" spisebordet som mamma og pappa kjøpte på garasjesalg i si tid

Endeleg kom det nydelege biletet eg fekk av Martha til jul på veggen.

Må jo vise fram den flotte skjenken min og

Har bytta ut julekulene i vindauga med fine lykter frå Hemtex

Mogleg eg ikkje kan kalle det ommøblering likevel, sidan eg strengt tatt ikkje har endra noko særskilt. Stova ser ganske lik ut som før, men det gjer godt å vite at det faktisk er eit spisebord, og ikkje eit arbeidsbord, som gøymer seg under duken.

Ein triveleg kveld

I går kveld hadde eg besøk av Anita.Vi koste oss med god mat og, som alltid når vi er saman, mykje skravling.

Kylling i vin og fløytesaus, med båtpoteter

Dessert med bær og vaniljekrem

For ikkje eingong Menneskesonen er komen for å la seg tena, men for sjølv å tena og gje livet sitt til løysepenge for mange - Markus 10:45

Om Jesus kom for å tena, kva er då meir naturleg for oss som følgjer han enn å gjere det same? Vi skal jo ha det same sinnelaget som Kristus! (fiipparane 2:5) 

Strykebord eller katteseng..?

Lynet stemmer nok for det siste. Han har funne seg godt til rette på strykebordet mitt i det siste. Han trur heilt sikkert at det står framme berre for at han skal ha ein stad å sove.

Eg veit ikkje om det er fordi strykebordet er lite, eller at katten er stor, men han fyller vertfall heile strykebordet. Kanskje det er begge delar?

Kor godt kjenner du Nordhordland?

Skriv gjerne poengsummen din i kommentarfeltet!

Stemmer dette?

Eg har lenge vore tilhengar av min eigen teori om at eg har ein fordel med å bruke nynorsk i mine oppgåver og eksamenar. Her får eg støtte av sjølvaste Are Kalvø. Han seier mellom anna at "det er smart å bruke nynorsk. Du framstår som eksotisk, sjarmerande, naturleg, klok, underfundig og altså langt meir interessant enn du faktisk er". Så med dette vil eg gjerne slå eit slag for nynorsken!

Sommarkonkurranse!

Det går mot lysare tider og eg kjem på at eg aldri kåra ein vinnar i fjorårets sommarkonkurranse. Det er vel på sin plass å gjere dette no. Eg ser at oppgåvene ikkje var så lette for dei av dykk som ikkje har spelt "dingbats" før. Konkurransen endte med min kjære bror som suveren vinnar, men han har jo spelt spelet mange gonger før, så han hadde ein stor fordel der. Premie kjem
"i posten" om ikkje så altfor lenge.

Eg vil rekke ein varm takk til alle som deltok!

Legg ved eit mimrebilete frå USA! Å kor eg saknar den fantastiske frappen...

Casting Crowns - If we are the body

It's crowded in worship today
As she slips in
Trying to fade into the faces
The girls' teasing laughter is carrying farther than they know
Farther than they know

CHORUS
But if we are the Body
Why aren't His arms reaching
Why aren't His hands healing
Why aren't His words teaching
And if we are the Body
Why aren't His feet going
Why is His love not showing them there is a way
There is a way

A traveler is far away from home
He sheds his coat
And quietly sinks into the back row
The weight of their judgmental glances tells him that his chances
Are better out on the road

CHORUS
But if we are the Body
Why aren't His arms reaching
Why aren't His hands healing
Why aren't His words teaching
And if we are the Body
Why aren't His feet going
Why is His love not showing them there is a way

Jesus paid much too high a price
For us to pick and choose who should come
And we are the Body of Christ

Chorus (2x)
If we are the body
Why aren't His arms reaching
Why aren't His hands healing
Why aren't His words teaching
And if we are the body
Why aren't His feet going
Why is His love not showing them there is a way

Jesus is the way

My church

My church
You’re My own home
My family
A temple for My presence and My glory
I join you together
Like stones in My hands
Apostles and Prophets will reveal My plan
I am the capstone
You’re a house
For Me

My church
You’re My body
I’m the head
You belong to each other
By Me you’re led
My grace is upon you
Each a different part
Love one another
Live side by side
Be filled with My Spirit
You’re unified
In Me

Meet your friends
Share a meal
I’m always near
Celebrate My death and victory
Break the bread
Drink the wine
My blood was shed
My body was broken
For you

My church
You’re at battle
An army divine
Don’t fight in your own strength
The battle is Mine
I conquered the enemy at Calvary
Stand firm
In My strength and My victory
Pray for each other
Pray by faith
In Me

The gates of darkness
can’t overcome
A people in prayer
Fuelled by
My grace and by My Spirit
Feed the hungry
Tell each one
His blood was shed
His body was broken
For you

My church
You’re My own bride
Prepared for Me
I clothe you in My glory
For all to see
Stay pure
Be ready
The day will come
I will return to take you home
Home to the Father
To be wed
To Me

You’ll be wed to Me

How you shine for Me

2007 © Kristin Solheim

Er det rart eg elskar denne plassen..?

Kids say the darndest things...

På onsdag var eg i 5årsdag til niesa mi, Kira. Ho hadde på førehand gjort det klart at ho ikkje ønskte seg "gamle skivar, for då hivar eg di rett i bosset". Ho hadde den same klare meldinga før jul, så dette er verkeleg noko ho ikkje vil ha! Eg snakka med ho i bursdagsselskapet om feiringa dei hadde hatt i barnehagen før på dagen. Ho fortalte at det kitla i hjertet då dei song bursdagssongen til ho. Er ikkje dette ei heilt nydeleg skildring av å verte rørt..?

Eg fekk som sagt symaskin av mamma og pappa til jul. Eg hadde sett den i karantene til eg var ferdig med prosjektoppgåva, elles er eg redd oppåva aldri hadde vorte ferdig. I helga har eg endleg teke den fram for første gang og resultatet vart to sikleskjerf. Dei endte opp på Askøy hjå ein sjarmerande liten gut på 1,5 år. Han vart svært takksam og ville gå med dei med ein gong. Det syns eg var veldig kjekt!

Mønsteret er henta frå Mo9cadesign
Stoff: Fleece frå Stoff&Stil, Jersey frå Cetho Designs
Eg har aldri laga slike sikleskjerf før og ser at det er mange ting eg må gjere annleis seinare. Mellom anna brukte eg litt for tjukk fleece og eg må lage "rukkene" på framsida litt finare.