Eg lever..!

og det er inga sjølvfølge etter ein liten kjøretur eg hadde onsdag kveld. Eg var på veg til bibelgruppe og kjørte som vanleg ut på hovudvegen på Leknes. Eg var rask oppe i fart, men det eg merka då, var at eg ikkje hadde styring på bilen og det hjalp heller ikkje å bremse. Det kom ein bil imot og eg klarte akkurat å svinge tidsnok til å ikkje krasje med den. Skjelvande kjørte eg sakte gjennom tunnelen og parkerte bilen på Sjosio. Pappa såg på bilen i går og det viste seg at lenkearmen (den som held hjulet på plass) var så rusta at den knakk. Dette kunne vorte skikkeleg farleg og eg takkar Gud for livet. Han verna meg slik at eg kom uskadd frå det heile.